Σκροφουλάρια

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Η Σκροφουλάρια (Scrophularia nodosa) ή Χοιράδια η οζώδης ή Βρωμόχορτο ή Βρωμοσάκι ή Χελώνη, είναι ένα από τα περίπου 200 φυτά της οικογένειας Scrophulariaceae. Είναι φυτό πολυετές και γυαλιστερό σε όλα του τα μέρη και μπορεί να φτάσει σε ύψος ως και το 1,5 μ. και χρειάζεται υγρασία προκειμένου να αναπτυχθεί. Έχει στελέχη ανορθωμένα, τετραγωνοειδή, που φέρουν φύλλα αντίθετα, με μίσχο, ελλιπή στη βάση του, τριγωνικά και σουβλερά στην κορυφή. Άνθη κατά στάχεις. Στεφάνη με το πίσω χείλος ίσιο και το μπροστά ευρύ. Έχει τέσσερις στήμονες δίδυμους. Το φυτό πάνω από το έδαφος ξεραίνεται τον χειμώνα και την άνοιξη αναπτύσσεται και πάλι. Είναι ενδημικό στις εύκρατες περιοχές ολόκληρου του Βορείου Ημισφαιρίου (πλην της Βόρειας Αμερικής). Στην Ελλάδα την συναντάμε μόνο στη Βόρεια Ελλάδα, στη Θεσσαλία, στη Λακωνία και στην Κεφαλλονιά.

Είναι βότανο πικρό, ψυχρό και ξηραντικό. Μετά την αποξήρανση η πικράδα του δεν είναι πλέον έντονη. Περιέχει σαπωνίνες (διοσμίνη και εσπεριδίνη), καρδιενεργά γλυκοσίδια, φλαβονοειδή, ρητίνη, σάκχαρο, οργανικά οξέα.

Η Σκροφουλάρια έχει πάρει το όνομα της από τη λέξη Scrofula, μία μορφή φυματίωσης (χελώνια ή χοιράδια) την οποία θεωρήθηκε πως καταπολεμά (κυρίως λόγω της εμφάνισης της ρίζας της). Στην Ευρώπη, η Σκροφουλάρια έγινε ευρέως γνωστή τον 17ο αιώνα, λόγω του γεγονότος πως αποτέλεσε τροφή κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης La Rochelle. Παρόλα αυτά, η Σκροφουλάρια χρησιμοποιείται εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Στη κινέζικη παραδοσιακή ιατρική λ.χ. το συγκεκριμένο βοτανο αποτελεί τονωτικό του Yin.

ΧΡΗΣΗ:

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, η Σκροφουλάρια χρησιμοποιείται κυρίως για:
– την απομάκρυνση των τοξίνων από τον οργανισμό
– την αντιμετώπιση χρόνιων και σοβαρών δερματικών παθήσεων, όπως ο έρπης, η ακμή, η ψωρίαση, οι αιμορροΐδες, τα εκζέματα και οι μυκητιάσεις (αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες)
– καθαρτικό και απολυμαντικό, π.χ. για τη δυσκοιλιότητα (υπακτικές και διουρητικές ιδιότητες)
– επώδυνα πρηξίματα, πληγές και έλκη (κομπρέσα)
– οφθαλμικές παθήσεις, μαστίτιδα (βάμμα)
– ανακούφιση λοιμώξεων του λαιμού, πρησμένων λεμφαδένων και πυρετού (αφέψημα)

ενώ ιστορικά έχει χρησιμοποιηθεί για:
– την κακοχυμία (βρασμένο το βότανο)
– τη φυματίωση (κατάπλασμα ή αλοιφή με βούτυρο)
– τις πληγές από πυροβολισμό

Συνδυάζεται καλά με Αγριολάπαθο και ρίζα Άρκτιου για τη θεραπεία δερματικών προβλημάτων.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

ΑΦΕΨΗΜΑ
– 10-20 γρ. για 1 λίτρο νερό
– αφήστε σε βραστό νερό για περίπου 10′
– μπορείτε να καταναλώνετε μέχρι και 3 κούπες την ημέρα (πρωί, μεσημέρι, βράδυ πριν από το γεύμα)*

ΕΓΧΥΜΑ
– ρίξτε 1 φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-3 κουταλάκια ξηρού βοτάνου
– σκεπάστε και αφήστε για 10-15′
– σουρώστε και καταναλώστε μέχρι τρεις φορές την ημέρα*

ΒΑΜΜΑ
– καταναλώστε 2-4 ml και μέχρι τρεις φορές την ημέρα*, πάντα σε συνδυασμό με:
α) πεπτικά βότανα όπως πικραλίδα, λουτσιά ή ρίζα ραβέντι για την δυσκοιλιότητα και τη βραδεία πέψη
β) βότανα όπως λάπαθο, κοκκορέλι ή κολλιτσίδα για δερματικά προβλήματα.

!ΠΡΟΣΟΧΗ!
– Διεγείρει την καρδιά, συνεπώς δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα που πάσχουν από υπέρταση/ταχυκαρδία.
*Μην υπερβαίνετε τη συνιστώμενη δοσολογία, γιατί μπορεί να δράσει ως δηλητήριο.