Βήχιο (ή τουσιλάγκο)

Το βήχιο διαθέτει αντιβηχικές, αποχρεμπτικές, μαλακτικές, αντικαταρροϊκές και διουρητικές ιδιότητες. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη και τα φύλλα. Τα άνθη συλλέγονται πριν ανοίξουν εντελώς (από τέλη Φεβρουαρίου έως τον Απρίλιο) ενώ τα φύλλα συλλέγονται Μάιο και Ιούνιο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χρόνια ή οξεία βρογχίτιδα, ερεθιστικό βήχα, κοκκύτη και άσθμα. Η καταπραϋντική αποχρεμπτική του δράση το κάνει χρήσιμο στα περισσότερα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων μορφών εμφυσήματος. Σαν ήπιο διουρητικό χρησιμοποιείται για την κυστίτιδα.

Τα τρυφερά φύλλα του τρώγονται ωμά σε σαλάτα με συνοδεία άλλων χόρτων ή βραστά ενώ τα φρέσκα χτυπημένα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξωτερικά ως κατάπλασμα για δοθιήνες, αποστήματα και πυώδη έλκη. Σε σκόνη χρησιμοποιείται για τα δερματικά έλκη και σε βάμμα για τους πονόδοντους, τους ρευματικούς και αρθρικούς πόνους.